Goed nieuws
30 september 2012
Alweer ruim een maand verder....morgen zitten we alweer in oktober! Ik las dat er in Nederland alweer druk gezocht wordt naar kastanjes...ik zal morgen ook eens kijken of ik die hier kan vinden...eikels heb ik al wel gezien! (hoezo flauw?!).Hier zien we het weer ook een beetje veranderen. Waren de eerste maanden alleen maar zonnig en knetterheet. Nu begint er meer bewolking te komen en betrekt de lucht in zoverre dat het lijkt alsof het flink gaat regenen. Dat is nu ook 1 keertje gebeurd maar het regenseizoen zit er aan te komen dus er gaat vast meer vallen....De temperatuur schijnt dan ook wel wat te zakken..naar een graad of 25...ook fijn!! Voor zover het weer...ik wens u nog een prettige avond!!
Met de kinderen gaat het op school goed. Ze hebben het erg naar hun zin. Tijn vindt het zelfs zo leuk dat hij in het weekend al zegt dat hij zin heeft in maandag (je kan het ook overdrijven...). Joris gaat ook met veel plezier naar zijn juffen. Hij heeft op dinsdagmiddag voetbaltraining na school (je kan hier allemaal naschoolse aktiviteiten doen). Met allemaal kleine kleutertjes hebben ze dan training van een Indonesche man die iEngels spreekt...en Joris doet alles wat hij zegt. Zo mooi om te zien....alsof hij niet anders gewend is.
Lieve vindt het ook fijn op school maar heeft nog steeds 's morgens wat moeite met afscheid nemen. Ze laat dan aardig wat traantjes vallen maar de juf zegt dat het over is zodra wij weg zijn...Ze mist ons, vertelt ze aan de juf...en dat snap ik!!! Als ik haar 's middags ophaal vertelt ze uitgebreid wat ze allemaal heeft gedaan en wil ze graag spelen met een vriendinnetje of vriendje....het komt wel goed met haar!! Toch zegt ze soms nog wel dat ze juffie Anita zo mist...en dat snap ik ook!! Want Lieve had in Nederland wel Echt een superlieve juf....
En jullie zullen het goede nieuws al wel gehoord hebben (ik neen aan dat het op tv is geweest in Nederland)...we hebben een huis!! Per 1 november kunnen we er in en dat vinden we allemaal helemaal geweldig!! We komen te wonen op een kleine compound met vier huizen. De kinderen kunnen dus aan de voorkant lekker buitenspelen. Wat ook leuk is is dat Tijn naast een vriendje uit zijn klas komt te wonen...hij is helemaal blij! Omdat we heel dicht bij school komen te wonen kan Tijn samen met zijn vriendje naar school lopen. Het zijn rustige straatjes waar ook goed gefietst kan worden...dat had ik nou nooit gedacht in Jakarta...
Nog 1 maand wachten en dan is het zover. Gelukkig zit daar ook nog en week vakantie bij...dus nog drie weken op en neer rijden met de auto en vanaf dan zitten we lekker dichtbij!!
Vorig weekend zijn we met het werk van Frank een weekendje naar Pulau Bidadari geweest. Dit is een heel klein eilandje een half uur varen vanaf Jakarta. Met alle collega's en hun gezinnen zijn we met de boot daar naartoe gevaren en daar was het prachtig!! We hebben eerst lekker geluncht, en daarna een wandeling gemaakt over het eiland. Daarna waren er spelletjes waar iedereen aan mee kon doen en daarna had iedereen tijd voor zichzelf tot aan het avondeten. Er werd gevolleybald, gezwommen (niet in de zee want dat is helaas te vervuild omdat het eiland te dicht bij Jakarta ligt) in het zwembad en wij hebben lekker aan het water gezeten, gekletst, wat gedronken, gevist (de kinderen hadden een hengel gekocht). Het was heerlijk!!
's Avonds weer lekker Indonesisch gegeten en daarna was er een kampvuur op het strand. Toen we daar met zijn allen zaten, met een kopje koffie in de hand en een gebakken banaan, keek ik voor me uit naar de zee, boven ons de palmbomen...Op zo'n moment wil ik wel bijna gaan gillen...wat een leven hebben wij!!! Zo mooi dat we met zijn vijfjes (en nog heel veel anderen) op dat eilandje zaten....een droom!!
De volgende dag ging Frank vissen met Tijn en heb ik met Joris en Lieve een fiets gehuurd. Wij gingen een rondje om het eilandje fietsen. Leuk om weer te fietsen na bijna drie maanden. Op een gegeven moment kon je twee kanten op...langs het water of een klein paadje met struiken en bomen. Daar gingen we in....Toen we een stukje verder fietsten riep Lieve ineens: "Mama kijk ens wat daar zit"! Midden op het paadje zat een enorm grote Varaan...wat een beest. Hij was zeker anderhalve meter lang. Voordat ik me kon bedenken of ik dit eng vond zag ik al dat hij schrok van ons (en dat snap ik). Hij liep gauw de struiken weer in.....mijn hemel!! Tegen de kinderen blef ik natuurlijk alleen maar enthousiast..."Wat een feest dat wij dit mee mogen maken he"? De kinderen vonden het alleen maar leuk en wilden er achteraan. We hebben nog even gekeken en toen zijn we verder gefietst....om het stoere verhaal gauw aan Frank en Tijn te vertellen! Daar kun je mee thuiskomen!!
Gauw de camera opgehaald en toen ben ik nog even alleen op de fiets gestapt want dit moest natuurlijk even vastgelegd worden. Iets erder doorgefietst en daar zat ie weer...hij stak net met zijn kop het paadje over..Even geacht en toen liep hij over het paadje...Klik klik!! Gelukt!!
Toen ik verder fietste ging ik nadenken over die Varaan...En ineens bedacht ik mij, als hier grote Varnanen zitten, wat zou hier dan nog meer lopen/wonen? Die gedachte maakte dat ik de pedalen toch wat harder intrapte en even ging kijken of ik mijn spinningskills nog bezat!! Bijna weer terug bij mijn veilige baken Frank, fietste ik langs een grote afvalbak waar vervolgens nog een iets klleinere variant uitsprong (iets minder dan een meter)...IEEEKS!!! Gelukkig was ik toen bijna terug bij ons hutje en kon ik rustig bijkomen van mijn wilde avontuur/1
Het grappige is ook dat ik steeds vol spanning zit als ik zoiets zie en als ik het dan vertel aan collega's van Frank (die soms al jaren in het buitenland wonen) dan zijn ze toch een beetje verbaasd over mijn verbazing....ze zijn minder bang! Ik ben natuurlijk ook nog zo groen als gras...maar dat deert niet!!
En zo kabbelt het leven hier door in Jakarta! Frank heeft 's avonds soms wat van zijn werk...eten of een borrel en op dinsdagavond speelt hij futsal (een soort zaalvoetbal). Dit doet hij met allemaal Indonesische collega's. Tijn gaat ook altijd mee...vindt hij erg leuk!!
Ik ben begonnen met hockey. Op woensdagavond trainen we met een hele groep Nederlandse vrouwen. Het is een leuke groep en daarna wordt er nog wat gedronken in de kroeg...ook plezierig!!
Sinds een aantal weken heb ik me ook aangesloten bij een werkgroep van vrijwilligers. Deze werkgroep steunt verschillende projecten (weeshuis, gehandicapten, straatkinderen, ziekenhuis en school). Ze worden financieel gesteund door de werkgroep en er gaan regelmatig vrijwilligers naar de projecten toe om daar praktisch bij te dragen. Ik ga de ene week naar Bantar Gebang (een grote vuilnisbelt in Oost-Jakarta). Daar gaan we met een groepje van vier naar toe om te knutselen met de kinderen die daar op school zitten. Erg leuk om te doen!!
De andere week ga ik nar Sayap Ibu (een weeshuis). Hier wonen kindjes van 0-2 jaar. Dit is het enge weeshuis in Jakarta van waaruit geadopteerd mag worden. Omdat er te weinig mensen zijn liggen de kleine babietjes eigenlijk het grootste gedeelte van de dag in bed..ze komen hun kamertje niet veel uit. We knuffelen met de kindjes, geven ze flesjes, verschonen ze en houden ze lekker vast. Ook dat is fijn om te kunnen doen!
En verder vind ik het heel erg dijn dat ik er 's middags weer gewoon ben om de kinderen uit school te halen...wat een voorrecht!!
Vrijdag over twee weken gaan we weer op vakantie. Het is dan herfstvakantie en we gaan dan negen dagen naar Lombok en de Gili-islands....heerlijk!! Daar hebben we heel veel zin in!!
En in ons nieuwe huis hebben we heel veel ruimte dus mocht je zin hebben....kom gezellig langs!! Vinden we hartstikke leuk!!