De zomervakantie is voorbij!!!
En toen was het alweer augustus! Waar in Nederland de vakanties net begonnen zijn (en het volgens mij eindelijk echt zomerweer is), zijn hier deze week de scholen alweer begonnen. En dan zit je ineens weer in een ritme. Voor iedereen van jullie die nog lekker weg gaat...Heel veel plezier!!!
Afgelopen zondag zijn we teruggekomen van 9 dagen Bali...en dat was super! Slechts anderhalf uur vliegen en slechts 1 grote koffer voor ons vijven...dat is nog eens ontspannen op vakantie gaan. We hebben vrijdagavond de spullen ingepakt en zaterdagmorgen om 8.00 uur werden we hier opgehaald en naar het vliegveld gebracht.
In Denpasar aangekomen stond er een chauffeur van het resort klaar om ons op te halen...fijn!! Bij het resort aangekomen kregen we een lekker welkomstdrankje en daarna werden we naar onze cottage gebracht. En die was leuk!!! We zaten vlak aan het strand, vanuit ons huisje liepen we zo het strand op. Naast ons zat het restaurantje en we zaten ongeveer 20 meter bij twee zwembaden vandaan.
Vantevoren bedacht ik mij dat als ik zo'n blauwe heldere zee zou zien met zo'n mooi wit strand, dat ik zou gaan gillen. Nou, gegild heb ik niet maar ik had wel het gevoel dat ik zweefde. Frank en ik bleven maar zeggen dat dit toch niet normaal was......en dat gevoel bleef de hele week bij ons! Het rook overal lekker, er waren heel veel bloemen die ik nog nooit gezien had (Joris kwam elke morgen met een bloemetje aan die ik in mijn haar moest doen), en allemaal andere vogels die heel mooi zongen. Als we 's avonds in bed lagen hoorden we de golven van de zee! Ik denk echt dat Eva zich destijds ook zo gevoeld moet hebben toen zij het paradijs betrad..
Allemaal direct de zwemkleding aangetrokken en een duik nemen in het heerlijke lauwe water. Nu ik het hier weer neerzet krijg ik er weer de kriebels van, zo mooi!! Lieve ontdekte al gauw dat er hele andere schelpjes op het strand lagen dan we gewend zijn in Nederland, dus we gingen druk zoeken met zijn allen." Deze is mooi", "Moet je deze zien"," Oh, ik heb echt een hele aparte!! Zo liepen er drie hele blije kinderen te zoeken naar de allermooiste schelpjes.
Daarna nog even een plons in het zwembad. Welke van de drie zullen we nemen? Tja, dat zijn dilemma's in het leven!
's Avonds hebben we heerlijk gegeten aan het srand. Overal aan het strand zitten kleine restaurantjes waar je voor weinig geld heerlijk kunt eten.
Wat hebben we verder gedaan op Bali?! Eigenlijk heel weinig. We hebben veel gezwommen,op het strand gelegen,aan het zwembad gelegen, in het zwembad gelegen, lekker gegeten, gedronken en geluierd! Frank is nog twee op de waterscooter geweest met de kinderen (er zat helaas geen toeter op...ik had nog zo gehoopt dat hij naar mij zou toeteren)
We zeiden een paar keer tegen elkaar dat we eigenlijk ook nog wel hier heen konden gaan, of daar heen. Om vervolgens weer tegen elkaar te zeggen dat we daar eigenlijk helemaal geen zin in hadden.
We zijn wel 1 dagje met een gids op pad geweest naar Ubud, een stadje in het binnenland. We zijn naar een traditionele Balinese dansvoorstelling geweest en naar de rijstvelden net buiten Ubud. Ook hebben we de apen in het monkeyforest bezocht. Toen we 's middags door het stadje reden viel mijn oog op allerlei schattige winkeltjes met allerlei schattige jurkjes....Daar moest ik zijn!!! Maar ja, drie kinderen die bij de eerste winkel al vragen of we bijna klaar zijn, zijn niet bevorderlijk voor mijn shophumeur.....wel voor mijn portemonnee trouwens!
"s Avonds zei ik tegen Frank dat ik eigenlijk nog wel even een keer in mijn eentje terug wilde naar Ubud om winkeltjes te kijken. Frank vond dat niet zo'n heel fijn idee omdat het wel een heel stuk rijden was. Maar de volgende dag stelde de moeder van Tijns vriendjes voor dat zij graag mee wilde. Dus zijn we gezellig vrijdagmorgen met zijn tweeen wezen winkelen in Ubud. En dat was heel gezellig. Ik krijg het afdingen al aardig onder de knie.
De hele week op Bali zijn we elke avond uit eten geweest. In het huisje was ook geen mogelijkheid om te koken. Dat was dus ECHT vakantie!!
Tijn heeft de hele vakantie met twee jongens uit Amsterdam gespeeld. Dat was wel echt heel erg leuk! Met zijn drietjes hadden ze na een paar dagen bijna een heel voetbalteam bij elkaar met kinderen uit verschillende landen. In de namiddag werd er op het strand gevoetbald...Tijn mosten we af en toe echt even opzoeken anders zagen we hem gewoon niet. Met zijn vriendjes en hun ouders zijn we ook nog twee keer uit eten geweest, was gezellig!
Zondagmiddag vlogen we weer terug naar Jakarta en was onze vakantie voorbij. We hebben met de kinderen nieuwe schooltassen, broodtrommels en bekers gekocht en voordat ze naar bed gingen stond alles netjes klaar in de gang voor de eerste schooldag!
Gisteren ging om 6.00uur de wekker. De scholen beginnen hier om 7.30 uur en om 7.00 uur werden we opgehaald.....Vroeg hoor! Het was nog niet eens helemaal licht.
Tijn zat een beetje in zak en as want hij vond het heel spannend om naar zijn nieuwe school te gaan. Lieve en Joris hadden er wel zin in. Vooral Lieve zei tijdens de vakantie een aantal keren dat ze zin had om naar school te gaan.
Toen we bij school aankwamen was het een grote verzameling van kinderen die gebracht worden. Voor de school zit een grote carport en als de auto daar onder staat mogen de kinderen uitstappen. De chauffeur rijdt vervolgens verder en wacht op de parkeerplaats.
Eerst naar de klas van Joris. Joris heeft twee juffen en die kwamen direct naar hem toe en probeerden hem op zijn gemak te stellen.
Joris was er nog niet gelijk om alleen gelaten te worden want hij kleefde als een bang aapje aan mij vast. Frank is vast met Lieve en Tijn naar hun klas gelopen want de bel was ondertussen al gegaan. Toen ik er even later langs liep (met Joris nog steeds aan mij vastgeplakt) zat de duer van Lieves klas al dicht! Lieve zat met een trillipje aan tafel en ik stond met prikkende ogen naar haar te kijken. Toen even naar Tijn gelopen en hem een hele dikke kus gegeven. Met hem ging het wel, een beetje een bibberstem, maar hij hield zich goed staande....
Toen we weer terugliepen zei Frank dat ik gewoon Lieves klas in moest lopen..dus dat deed ik toch maar. Een dikke kus gegeven en toen Joris naar zijn klas gebracht. Joris hebben we huilend bij de juf achtergelaten...hij had er nog niet zoveel zin in. En toen weer terug naar de auto....ik met tranen en Frank die naast mij liep en mijn rots in de branding was.
De hele ochtend toch een beetje buikpijn gehad. Zouden ze het wel fijn hebben? Waarom doen we ze dit aan? Er flitste van alles door mijn hoofd...
Om 14.00 uur kon ik ze weer ophalen. Er kwamen drie blije gezichtjes naar me toe lopen. Joris had het heel fijn gehad. Zijn verdriet was direct over zei de juf. Lieve vond de dag wel heel lang duren maar vond het ook heel leuk! En Tijn sloeg helemaal door naar de andere kant en zei dat deze school Veeeeeel leuker is dan zijn vorige school. "Want hier doen we veel meer". Nou ja, waar of niet, ik was allang blij dat het zo goed gegaan was.....helemaal trots liepen we weer terug naar de auto. Dat hebben we tenminste gehad......
Vandaag ging het al een stuk beter. De zenuwen waren weg en iedereen had er zin in. Joris trok nog een klein pruillipje maar meer was het ook niet...
Frank ging aan het werk en ik ben vanaf zijn werk lopend naar huis gegaan. Dat is ongeveer een kwartiertje.
En dan heb je ineens een halve dag voor jezelf....wat zal ik eens gaan doen. Om 10.00 uur had ik met Frank afgesproken bij de bank om een rekening te openen. Daarna even wat boodschapjes halen, naar huis gelopen en daar een beetje opgeruimd, wasje opgehangen, afwas gedaan en toen ben ik lopend naar de starbucks gegaan om een heerlijke witte chocolade mokka koffie te drinken....ken je die? Hij smaakt superdesuup lekker!!! En ze hebben ook een heleboel lekkere dingen die je bij de koffie kunt bestellen.......ook superdesuup lekker! Ik had mijn huiswerk Indonesisch meegenomen dus ik heb daar een uurtje zitten oefenen. Het mooie is dat als ik ergens niet uitkom of iets wil weten dan is er altijd wel iemand die me kan helpen. De starbucksjongen, de meisjes in de batikwinkel, de jongens van de houdekeeping, de chauffeur van Frank. Ik neem mijn mapje overal mee naar toe en let op alle boren onderweg wat er op staat en wat het betekent...leuk hoor!!
Het jammere is alleen dat ik bijvoorbeeld gisteren vantevoren oefen wat ik tegen de taxichauffeur moet zeggen. Het lijkt dan al heel wat... Vervolgens gaat hij me dan allerlei vragen stellen en kijk ik hem aan alsof ik het in Keulen hoor donderen (en Keulen is ver vanaf hier!!). Ik heb nu ook een standaard zinnetje dat ik veel roep : Maaf, saya bicara Bahasa sedikit (Sorry, ik spreek maar een beetje Indonesisch). Dan lach ik er vriendelijk bij en hoop ik maar dat ik uiteindelijjk op de plek van bestemming terechtkom....want die garantie heb ik niet altijd helaas!!
Het gewone leven is dus begonnen. Frank heeft het naar zijn zin op zijn werk. Vanavond had hij een etentje met alle collega;s i.v.m de ramadan. Om 18.00 uur gingen ze met zijn allen eten...was gezellig!
Morgenochtend om 8.00 uur gaan we weer drie huizen bekijken. En nu maar hopen dat er een fijn huisje bij zit. Vlak voordat we naar Bali gingen hadden we ook nog huizen bekeken. Er zat er eentje bij die we helemaal leuk vonden...totdat we in de tuin stonden en in de luidspreker van de moskee keken....toch maar niet dan! Dat zingen gaat zo HARD!! En zo LANG!! Gisteren had ik er ook weer 1 bekeken die ook mooi was...maar pas eind oktober vrij komt! Ja, dat duurt dus nog bijna drie maanden. Ook maar niet dus.... Het is dus nog niet zo eenvoudig. Maar ik weet zeker dat er nog een mooi huis komt waarbij we een goed gevoel hebben en die voor ons gezin bestemd is...nog even geduld! En tot die tijd zitten we hier ook fijn in ons appartement waar het ons aan niets ontbreekt!!
Liefs van ons allen!!!